Mehmet Nuri PARMAKSIZ


mehmetnuriparmaksiz@gmail.com
  Tüm Yazıları

SÜVEYDA’YA MEKTUPLAR

1. MEKTUP

Köşkümün adı hüzün, adresiyse yalnızlık.

El ayak çekilmiş sokaklardan. Beynime hücum eden düşüncelerin oluşturduğu armoni beni hatıralar denizine açılmaya zorlasa da, pişmanlıklarla dolu geçmişimden kaçmaya çalışıyorum.

Kefaretini daha önce ödediğim anılar peşimi bırakmıyor. Bu âlemde, tereddütlerden kurtulmanın tek yolu ölüm uykusuna dalmak mı?

Hangi meridyene kaçmalı, hangi paralele koşmalıyım acaba? Bir sergüzeştin eşiğinde olduğumu hissetmek bile gönlüme ürküntü veriyor. Aşkı ancak kitaplardan okumuş beynim, kalbime karşı çaresiz kalmayı göze alamıyor.

Bu menfi ruh halinin gelecekte yaşayacağım matemin habercisi olduğu aşikâr. Lirizmi arzulayan ruhum realist düşünmemi engelliyor olabilir mi?

Mitolojide okuduğum güzellerden biriymişsin gibi gözüme gözükmen, acaba kaderin bana bir oyunu mu? Bunca yıldır yalnız yaşadığım hüzün köşküme seni alabilir miyim?

Yazdığım şiirlerde beklediğim güzel ya sen değilsen? Acaba yalnızlık cehenneminin ateşine alışkın olan ben, senin bende yakacağın ateşin sıcaklığında erimekten mi korkuyorum?    

Dün gece yatmadan önce, “artık gerçek aşkı terennüm etmek istiyorum” diye dua edişimin bir gün sonra kabul edilmesiyle mi karşı karşıyayım?

Keramet dedikleri tevekkülle bu kadar mı arkadaştır? İlk görüşte aşk inanmadığım bir sarhoşlukken şimdi bende oluşan bu hâl yoksa bir imtihan mı? Onda ruhumu titretecek kadar kuvvetli derecede hissettiğim esrarın sırrı aşk mı?

 Acaba mübalağa mı ediyorum? Buhranlar yaşamaya alışkın ben rindlere mi özeniyorum?

Karanlık gecelerimi aydınlatacak, devasız dertlerime merhem olacak bir kahraman mı yaratıyorum? Rasyonalizmden sıkıldım da kendimi romantizmin kucağına mı atıyorum?

Savaştan kaçmak olmaz. Korkaklık, cahillere ve öz güvene sahip olmayanlara ait bir özellik.

Aramak ve bulmak; aşkta yok olmak, aslına rücû etmektir. Karanlığı mağlup edecek olan ziyanın muzaffer edasıdır. Meftun olan bir gönlü korkutacak tek şey hicran denen ülkede hapsedilmektir.

Öyleyse, sükûta hapsolmuş benliğimin zincirini ancak vuslat rüzgârları kırabilir, dolayısıyla da arayışım ancak ruh eşimi bulduğumda sona erebilir.

Ahengimi bozan ve güzelliği karşısında beni titreten güzel, senden korkmuyorum.

*** Köşe Yazarlarımız İLESAM (Türkiye İlim ve Edebiyat Eseri Sahipleri Meslek Birliği) üyesidir ve telif hakları İLESAM tarafından korunmaktadır. Köşe Yazarlarımızın yazıları izinsiz olarak kopyalanamaz ve başka bir yerde yayınlanamaz. İzin almadan yazıları kopyalayıp başka yerde yayınlayanlar, 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri kanunu kapsamında İLESAM'ın kendilerine açaçağı maddi tazminat davasını kabul etmiş sayılır.

 


 Okunma Sayısı : 1264

Yorumlar

Yorum Yap

Adınız Soyadınız
E-Posta
Girilecek rakam : 781359
Lütfen yukarıdaki rakamları yazınız.