Kelimelerin şaha kalkışını, zamanı durduran nakışı, ömrüme ömür katan akışı ve her nefesi aşka koşan aşkı yaşadım bu gece. Yârin ellerinde, yârin dizlerinde ve gözlerinde doyasıya dinlendim; özümü özü bildiğim kalbin aynasında hayalin gerçeğe galibiyetini, yârin gözbebeklerimde yaratılışın sırrını tattım bu gece…
Öyle haller vardır ki, hâlin hal’ini yaşar kalp; rengin rengini görür göz ve ahengin ahengini duyar kulak. Sermest bil halde kâlu beladan bir ses duyar ve tamamen teslim olur ruh. İşte bendeki ha’al tam da bu; bendeki hâl başka, bendeki hâl tamamen teslim oldu aşka.
Yorulmadan koşan, bulutlarla yarışan bir küheylan gibi sustukça konuşan gözlerde, titredikçe derinleşen dizlerde ve parladıkça yıldızlaşan gözlerde kayboldum ben. Bu hâlden çıkıp kendime gelmek istemem, bu hâlin sonsuza dek sürmesi, yârin ebedi gülmesi benim en büyük duam.
“Aşk gelecek cümle dertler bitecek” diyen Yunus ne kadar da haklıymış, bu gece anladım ki Yunus’a bunu söyleten Mecnun’un aklıymış. O akıl ki artık hâkim benim yüreğime, o akıl ki bedenimi ruhumdan ayırıp bana “ab-ı hayat”ı içirmiş gibi. Mecnun Leyla’sı için çöllerle düşmüş, Ferhat ki dağları delmiş, Kerem Aslı için yanıp kül olmuş banane… Onlar benim yaşadığımı yaşasalardı mutlaka bendeki “aşıklık istidadını” kıskanır, ölmeden ölüşüme ölürlerdi; aşk neymiş bendeki hâli yaşasalar bilirlerdi.
Susarken konuştum, bakarken uçtum, gökkuşağını uçurtma yapıp yıldızları gökten tek tek toplayıp uçurtmama kuyruk eyledim bu gece. Rüzgâr varmış yokmuş diye düşünmeden, atımı dörtnala sürdüm buzdağlarını yanardağ eylediğim yâre, vuslatı tattım bu gece…
Şaşkınım, sarhoşum, kendimde değilim ve bundan sonra bir daha eski ben olmayacağımı anladım, “ateşten aşk denizini mumdan gemilerle geçtim” bu gece… Baktığım, dokunduğum, duyduğum her şeye aşka dair, bundan gayrı aşktan gayrısı benim için vesair.
Ne mutlu bana ki, fırtınaları dize getiren, yokluğu varlığa, çölü gülbahçesine çeviren ve bülbülleri kıskandıran duyguyu yaşadım bu gece. Yârin dizlerinde, yârin gözlerinde kifayetsizliğin kifayetsizliğini, bilinmezin bilmenizi, derinliğin derinliğini yaşadım, aşka adım adım koştum bu gece.
Bu gece, bu gece, bu gece... Bu gece, bendeki benleri çoğalttı, beni yâre bende etti bu gece…