Ölüm ötesi için ceza yeri olarak Cehennem inancının bütün din ve inançlarda var olması ile insanlığın ortak macerası ve malıdır diyebiliriz. Gerek antik çağlarda, gerek çok tanrılı dinlerde ve gerekse semavî dinlerde ahiret yurdunun bir parçası olan Cehennemin yeryüzünde korkutucu kapıları da varmış:
Atalarımızın yeraltında olduğuna inandıkları Tamu/Cehennem inancından başlayalım. Erlik Han Cehennemin efendisi olup günahkârları cezalandırır. Türk-Tengricilik inancında Uçmak yani Cennetin zıddıdır.
Filmi de yapılan en korkunç olanı, Türkmenistan Karakum Çölünde, Aşkabat’ın 250 km kuzeyinde bir köy adı olup Darvaza adıyla bilinir ve Cehennem Kapısı demektir. Doğal gaz krateri şeklinde 54 yıldır yüksek basınç altında, gürültülü bir şekilde sürekli yanmasıyla korkutucudur. 50 metre derinliği, 100 metre genişliği olan bu çukurun doğalgaz sondajı çökmesi sonucu kireçtaşı ve bazı madenlerin suyla teması yüzünden oluştuğu bilim çevrelerince öne sürülmüştür.
Bir Cehennem Kapısı da ülkemizde var. Pamukkale diğer adıyla Hierapolis antik şehri! Bu şehir MÖ ikinci yüzyılda Bergama Kralı II. Eumenes tarafından kurulmuştur. Plütonyum yani Ölüler Ülkesine Geçiş Kapısı burada da vardır. Mağara gibi bir taş kapı CO2 yayıyor ve bu gaz bütün canlıları öldürüyor. Antik çağlarda yaşayan coğrafyacı Strabon’un kitabına aldığı Cehennem Kapısının, günümüzde halen volkanik karbondioksit yayarak canlıları öldürdüğü ispatlanmıştır.
Cehennem Kapısının asıl korkutucu olanı Pagan Roma’nın Mundus günleri inancında, yılda üç defa 24 Ağustos, 5 Ekim ve 8 Kasımda Cehennem Kapısının açılmasıyla yer altı ölülerinin yeryüzüne çıkmalarıdır. Halkın ölüleri, şerrinden korunmak için şenliklerle karşılayıp 18-21 Şubatta Parentalia Bayramı ile ölüleri yatıştırıp yeraltına huzurla dönmeleri için yapılan kutlamalardı…
Biraz da temel mitolojik bilgiler vererek ahiret inancı mevzuunu vuzuha kavuşturalım: Ahlaksız baştanrı Zeus, ahlaksız çünkü ölümlü kadınlara namussuzca dadanıp Herkül gibi gayrimeşru yarı tanrılar vücuda getirmekte; hâkimiyetini kardeşlerine bölüştürürken denizleri Poseidon’a ve Cehennem ya da Yeraltını, kendisinin de çekindiği Hades’e verir. İnsanlık kadar eski Cehennem korku ve düşüncesi için şu matrak olayı da hatırlayalım: Hades, görünmez demektir. İnsanlar korkularından ona zengin anlamına gelen Plüton demişlerdir. Bu Hades, Bereket Tanrıçası Demeter Hatun’un, ahlaksız Zeus’tan olma kızı Persephone’ye âşık olup onu Cehenneme kaçırır. Bu yüzden hayvanlar üremez, bitkiler bitmez, kuşlar ötmez olup dünyanın bereketi kaçınca Zeus devreye girer. Varılan anlaşmaya göre Persephone altı ay yeryüzüne çıkınca bahar gelecek, altı ay yeraltına girince kış olacaktır.
Hades Mağarası veya Alepotrypa ya da Foxhole Yunanistan’da bir başka cehennem kapısıdır.
Bir diğer Cehennem Kapısı inancı Orta Amerika Nikaragua’da bulunan Masaya yanardağıdır.
Budistlerin Cehennem kapısı yok mu sanırsınız? Daha ziyade kan gölet cehennemleri denilen Japonya Pasifik’te Ateş Çemberinde yer alan Beppu’nun cehenneminden söz edebiliriz.
Hıristiyanlık için Dante’nin Cennet ve Cehennemine bakılabilir ve en azından Araf fikriniz gelişir. Kont Drakula/ ölülerin efendisi vampir ve Zombi gibi hortlaklar Hıristiyanlıkla neredeyse özdeştir.
Şimdi Malik yönetimindeki, Kuran’ın yedi ayetinde bahsedilen, yedi kat olup ve yedi kapısı olan İslam’ın zebanili Cehennem özetine bakıp bitirelim:
AZAP kapısı: Ümmetin asileri için günahlarından arınana kadar geçici kalacakları ateş ve azap yurdu.
SAİR kapısı: Hıristiyanlar için Cehennem katı.
SAKAR kapısı: Yahudiler için Cehennem katı.
CAHİM kapısı: Mürtetler yani dinden dönenler ve şeytanlar için Cehennem katı.
HUTAME kapısı: Yecüc Mecüc Cehennemi, Gayya kuyusu da denir.
LEZA kapısı: Puta, ateşe tapanlar ve sihirbazların Cehennem katı.
HAVİYE kapısı: Mülhit, zındık ve münafıklar için Cehennemin dibi…
*** Köşe Yazarlarımız İLESAM (Türkiye İlim ve Edebiyat Eseri Sahipleri Meslek Birliği) üyesidir ve telif hakları İLESAM tarafından korunmaktadır. Köşe Yazarlarımızın yazıları izinsiz olarak kopyalanamaz ve başka bir yerde yayınlanamaz. İzin almadan yazıları kopyalayıp başka yerde yayınlayanlar, 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri kanunu kapsamında İLESAM'ın kendilerine açaçağı maddi tazminat davasını kabul etmiş sayılır.