Şairler dünyayı, hayatı ve evreni farklı bir bakış açısıyla algılayarak özümseyen ve bu hasletleriyle insan yüreğine ulaşabilen özel donanımlı kişilerdir. Onlar, hepimizin aynı noktadan gördüğü bir olayı, nesneyi veya hali çok daha farklı bir bakış açısıyla ele alarak bizleri yönlendirir ve düşünmemizi sağlayarak ufkumuzu genişletir.
Çağlar boyunca yaşadıkları döneme damga vuran gerçek şairler; hayal, fikir ve duygularını en güzel haliyle harmanlamış ve bizlere fark etmediğimiz bir dünyayı gösteren şiirler yazmışlardır. Kelimeleriyle kalbimizde mucizeler yaratabilen bu özel insanlar, bazen tek dizeleriyle hayatımızı değiştirebilir, karar vermemizi sağlayabilir veya bakış yönümüzü belirleyebilir.
Az kelimeyle çok şey anlatabilmek sanatı sadece şairlere mahsus bir durumdur. Bazen bir şiir dizesi bile söylemek istediğimiz her şeyi içinde barındırabilecek kadar güçlü bir slogan olabilir.
Ve gerçek şairler kendi dönemlerinin içsel devinimlerini öz benliklerine mıh gibi çakılan duygularla yoğura yoğura ortaya koyarlar.
Yakın çağın en zorlu ve acımasız zamanlarını yaşadığımız, görülmemiş bir virüs yüzünden yüz binlerce insanı yitirdiğimiz bu günler, tarihin sayfalarına elbette ki edebi eserler yoluyla da perçinlenecektir.
Dünyamızın üzerine kabus gibi çöken felakatin yansımaları her insanda, her evde, her ülkede farklı biçimlerde ama aynı yönde yaşanmakta. Herkes kendi alanında, belirli kurallara uyarak hayatını devam ettirmek zorunda, çünkü sınırı geçmenin cezası maalesef acı bir ölüm.
İşte bu yüzden dönemin bizi içine çeken ve biçimlendiren yapısı içinde, zamanın ruhuyla söyleşen şairlerin ilham kaynağı olan hüzünlü duygular, bilinç odacıklarında beslenmekte. Çağın teknolojisiyle bütünleşen devasa yaşam ve iletişim standartları, ne yazık ki insanı kendi iç dünyasından ve özünden uzaklaştırarak, alışılmış sözcüklerle donatılmış kalıpsal bir iletişim tarzına yönlendirdi. Artık hiçbir şey eskisi gibi değil, herkes birbirinden uzaklaşıp kendi güvenli alanında yalnızlaştı.
Oysaki şairler insan insanayken duygunun ve aşkın özüne ulaşır. Kuş sürüleri gibi mevsimlerin arasında uçarak kanatlarını özgür bırakır. Bu yüzden gerçek şairlerin acı çekerek katatonik bir durgunluğun içine çekildiklerini görüyorum. Bu büyük kederin ruhundan beslenen sözcükleri, zihin ve kalbin duvarları ardında birikmekte. Biliyorum en doğru zamanda, büyük şiirlerin ulaşılmaz dizelerinde gezintiye çıkacakları anlar yakındır.
Savaşları, doğal felaketleri, göçleri, açlığı tanıyan insanoğlu bir kalıp sabunun başa çıktığı ama bilimin başa çıkamadığı bir virüsle diz üstü çöktü. Her gün binlerce kişinin hüzün dolu ruhu göğe yükseldikçe etrafımızı kuşatan hava daha da ağırlaşıyor. Tebessümlerimiz acı bir kıvrılışla düşüyor yüzümüzden. İstesek de, istemesek de sevdiklerimizi düşünüyor, onlar için endişeleniyoruz. Allahın kendi suretinden yaratıp kendi ruhundan üflediği insan, müthiş bir kaosun ortasında sürüklenip duruyor. Doğru ve yanlış iç içe geçmiş, komplo teorileri almış başını gitmiş…
Biliyorum, bütün bu katatonik günlerin izdüşümleri gerçek şairlerin şiirleriyle tarihin sayfaları arasındaki yerini alarak, gelecek nesillere; birlik, beraberlik, mücadele azminin fedakarlık ve sevgiyle kuşandığı bu zamanı edebi bir duruşla anlatacaktır.
*** Köşe Yazarlarımız İLESAM (Türkiye İlim ve Edebiyat Eseri Sahipleri Meslek Birliği) üyesidir ve telif hakları İLESAM tarafından korunmaktadır. Köşe Yazarlarımızın yazıları izinsiz olarak kopyalanamaz ve başka bir yerde yayınlanamaz. İzin almadan yazıları kopyalayıp başka yerde yayınlayanlar, 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri kanunu kapsamında İLESAM'ın kendilerine açaçağı maddi tazminat davasını kabul etmiş sayılır.