Hayatın kadere açılan yolları çoktur. Hangisinden gideceğim bana bağlı değildir bazen bilirim. Bakarım bir fırtına alır, götürür sevdanın kucağına bırakır varlığımı. Anlamam nereden esti bu rüzgâr, neden yolumu dağlara tepelere çevirdi. Bu soğuk, bu ateş bu zindan, bu cennet neresidir? Ne vardı ki yoldan öte gördüğüm oralarda? Boyun mu eğmeliyim, yoksa bir deli boranda yönsüz, yansız sadece anlara mı tutunmalıyım?
Gönlüm müptela yanmaya,
Aklım gitmeye sarılır, kalbim kalmaya,
Yol mecbur çeker beni,
Çıkarım kendimden dışarı
Aşk;
Sanki yanımda gibi...
Hayat ne hikâyeler yazar yalnızlığa bilirim.
Ama o bilmez nedir benden göçen, nedir bende kalan.
Kimsesiz ruhumun makberi mabedim olur büsbütün.
Varır çökerim diz üstü,
Nerde düşmüşse başım orda ağlarım sessiz,
Kimsesiz...
Üstüme üstüme gelir dünya
Bir de küstah anılar...
Yol çatal çatal, yol ıssız,
Her adımda bir karmaşa,
Korkularımdan bile korkarım da;
Bir omuz yaslanır koluma
Dost;
Sanki yanımda gibi...
Hayat kendinden doğar her yeni günde. Usul usul kopar varlığımdan yokluğun,
Ruhumun alevinde yıkanır isyanım,
Acının özündeki yangın nedir tanırım.
Bir nefes kalır derinimde sönmeye yüz tutmuş,
Gözlerin yağmuru ihlâl eder gözlerime,
Yol ateş, yol sonsuz,
Ölüm;
Sanki yanımda gibi...
*** Köşe Yazarlarımız İLESAM (Türkiye İlim ve Edebiyat Eseri Sahipleri Meslek Birliği) üyesidir ve telif hakları İLESAM tarafından korunmaktadır. Köşe Yazarlarımızın yazıları izinsiz olarak kopyalanamaz ve başka bir yerde yayınlanamaz. İzin almadan yazıları kopyalayıp başka yerde yayınlayanlar, 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri kanunu kapsamında İLESAM'ın kendilerine açaçağı maddi tazminat davasını kabul etmiş sayılır.